Het verhaal gaat dat powisi’s vroeger gebruikt werden om goud te smokkelen, vlak onder de neuzen van de concessie-eigenaren. De goudzoekers liepen vaak met een powisi aan een lijn en beweerden het dier als huisdier te houden. Net als de ekster consumeert de powisi graag glimmende en blinkende hapjes. Al ronddribbelend verzamelde zo’n huisdier een aardige collectie goudklompjes en goudstof in zijn maag. Gingen de werkers met verlof, dan namen zij hun troeteldier met zich mee. De powisi verdween in de kookpot en de inhoud van zijn maag belandde in de zakken van de ‘liefdevolle’ eigenaar.